به نقل از «تسنیم»

اصول مهمی که مربیان ورزشی باید رعایت کنند

تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۵۲۹۷۴

ورزش چه به صورت حرفه‌ای و چه به صورت تمرین روزمره با آسیب‌ها و خطراتی ممکن است همراه باشد... - اخبار بازار -

ورزش چه به صورت حرفه‌ای و چه به صورت تمرین روزمره با آسیب‌ها و خطراتی ممکن است همراه باشد؛ بنابراین این الزام ایجاد می‌شود که بین طرفین یعنی ورزشکاران و مربیان ورزشی قراردادی در خصوص مسئولیت این آسیب‌ها و خطرات احتمالی منعقد شود تا تعیین تکلیف در خصوص مسئولیت هر کدام صورت گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هیچ کدام از قوانین کشور ما به صورت مستقیم در خصوص مسئولیت‌های ناشی از ورزش و خطرات آن صحبت نکرده است.

اما برای پر کردن این خلا قانونی از قواعد عامه‌ی مسئولیت‌های مدنی استفاده می‌شود؛ مسئولیت مدنی به عنوان یکی از بحث‌های مهم حقوقی مورد توجه است که تحت عنوان الزامات خارج از قرارداد نیز شناخته می‌شود؛ در خصوص مسئولیت مبتنی بر تقصیر بار اثبات تقصیر به عهده زیان دیده است.

بنابراین زیان دیده باید از تمام دلایل و امارات به عنوان اثبات تقصیر استفاده نماید زمانی مسئولیت زیان زننده موجب زمان می‌شود که تقصیر وی از ناحیه زیان‌دیده ثابت شود. به طور کلی مسئولیت مدنی مربیان ورزشی بر مبنای تقصیر است.

در واقع عدم نظارت مربیان ورزشی بر امکانات و وسایل ورزشی مورد استفاده موجب تعهد آنان می‌شود.

تعهد مربیان ورزشی در خصوص ورزشکاران مبتدی تعهد به نتیجه است اما در مورد افراد ورزشکاری که دوره‌های ابتدایی ورزش را گذرانده‌اند تعهد به وسیله می‌باشد.

امروز حقوق ورزشی به عنوان یکی از گرایش‌های علم حقوق شناخته می‌شود که حوادث ورزشی را پوشش می‌دهد چرا که ورزش و حوادث مربوط به آن ممکن است با ابعاد مختلفی مانند جان سلامتی و حتی ابعاد معنوی همچون حیثیت و شرافت و حقوق قانونی افراد در ارتباط باشد.

مسئولیت مدنی در ورزش

مسئولیت مربیان ورزشی در حقوق ایران تحت مسئولیت عام مدنی شناخته می‌شود.

مهمترین رکن در تحلیل مبانی مسئولیت مدنی مربیان ورزشی توجه به ماده 1 قانون مسئولیت مدنی است؛ در این قانون مقرر شده است که « هر کس بدون مجوز قانونی عمدا یا در نتیجه بی‌احتیاطی به جان یا سلامتی یا مال یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجارتی یا به هر حق دیگری که به موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده لطمه‌ای وارد نماید که موجب ضرر مادی یا معنوی دیگری شود مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود می‌باشد.»

ارکان این مسئولیت شامل؛ ارتکاب عمل، نامشروع بودن عمل و تحقق نتیجه زیانبار و وجود رابطه سببیت میان عمل و تحقق نتیجه آن است.

در خصوص حوادثی که در ورزش رخ می‌دهد و تعداد زیادی از افراد برای دریافت  مشاوره حقوقی  مراجعه می‌کنند،  رضایت ورزشکار می‌تواند به معنای قبول خطرات و پذیرش نتایج زیانباری‌ که عرفا در ورزش ممکن است روی بدهد تلقی شود.

در حیطه ورزش و حوادث مربوط به آن رضایت مجنی علیه (ورزشکار)  می‌تواند از دلایل موجه دانستن حوادث ناشی از عملیات ورزشی باشد.

با توجه به بند ث ماده 158 قانون مجازات اسلامی عملیات ورزشی و حوادث ناشی از آن مشروط بر اینکه سبب حوادث نقض مقررات مربوط به آن ورزش نباشد و این مقررات هم مغایر با موازین شرعی نباشد جرم محسوب نمی‌شود.

در خصوص عملیات ورزشی برای اینکه حوادثی که در حین عملیات ورزشی رخ می‌دهد جرم نباشد وجود هر دو شرط زیر لازم است:

اول آن که حوادث ناشی از نقض مقررات آن ورزش نباشدو دوم، مقررات آن ورزش خلاف شرع نباشد مثلا ورزش‌های خطرناکی مانند کشتی کج مشمول ماده نیست و حتی اگر مقررات مربوط به آن ورزش نقص نشود هم مرتکب مسئولیت کیفری دارد.

مسئولیت مربیان ورزشی

در خصوص مسئولیت مربیان ورزشی نسبت به ورزشکاران باید به این نکته اشاره کرد که نسبت به صدمه‌های بدنی ورزشکار مسئولیت مربیان کاملا به قرارداد وابسته است و زمانی می‌توان برای آن‌ها مسئولیت انگاری کرد که از تعهد خود تقصیر کرده باشند چرا که مربیان به واسطه قرارداد مکلف به مراقبت و حفاظت از ورزشکاران می‌باشند.

آنچه که در فقه ما در خصوص مسئولیت مربیان ورزشی آمده به مربی شنا اشاره شده است و مسئولیت مربیان در خصوص کودک و طفل صغیر، تعهد به نتیجه است. اما در مورد فرد رشید تعهد مربی به استفاده از وسایل ایمنی و مواظبت و تعلیم دادن اوست.

بنابراین تعهد مربیان شنا در خصوص کودکان و طفل صغیر تعهد به نتیجه است اگر کودک غرق شود نقض تعهد به طور کامل رخ داده است چرا که مبنای اصلی بر این است که بدون تقصیر مربی کودک غرق نمی‌شده است اما در مورد افراد رشید تعهد مربیان به استفاده از وسایل ایمنی و مواظبت و تعلیم دادن است اگر حادثه‌ای در مورد افراد رشید رخ دهد زمانی موجب تعهد می‌شود که تقصیر کرده باشند.

در این فرض که ورزشکار خود داوطلب تعلیمی شده که منجر به مرگ او شده است یعنی پذیرش خطر ناشی از این اقدام توسط خود داوطلب بوده است.

همچنین مربیان ورزشی در خصوص آسیب‌هایی که از فعل ورزشکاران به دیگران یعنی اشخاص ثالث وارد می‌شود مسئولیت مدنی دارند مسئولیت در هر حال قهری است چرا که در شرایطی که ورزشکار مطابق دستورهای مربی عمل می‌کند و موضعی انفعالی دارد سبب اقوی از مباشر بوده و مسئولیت جبران خسارت با مربی است.

مطابق ماده 12 قانون مسئولیت مدنی مربی مسئول است مگر آن که ثابت نماید اعتیادهای ضروری را تماما رعایت کرده یا علت خارجی موجب ایجاد خسارت شده است.

اما در خصوص ورزشکارانی که تنها با نظارت و هدایت عمومی مربی تمرینات ورزشی را انجام می‌دهند مربی به طور کلی زمانی مسئول است که غفلت و یا تقصیر او ثابت شود یعنی مربی در صورتی مسئولیت خواهد داشت که اصرار و خسارت مستند به تقصیر او باشد.

مطالبه خسارات وارده به کمک  وکیل پایه یک دادگستری  میسر می‌باشد.

تکالیف مربیان ورزشی

تعلیم دهندگان ورزش و به طور کلی مربیان ورزشی که نظارت مستقیم بر فعالیت‌های یک ورزشکار دارند باید بر اساس شرایط ذهنی جسمی و مهارت‌های ورزش مورد انجام تکالیف معینی را انجام دهند.

از جمله تکالیفی که برای مربیان ورزشی در نظر گرفته می‌شود اطلاع از سلامت ورزشکار و تنظیم تناسب بین رفتار مورد انجام و توانایی ورزشکار است.

از دیگر تکالیف مربیان آن است که در حین انجام فعالیت ورزشی مستمرا حضور کامل داشته باشند.

"این مطلب تبلیغاتی است"

منبع: تسنیم

کلیدواژه: خصوص مسئولیت مربیان ورزشی عملیات ورزشی مسئولیت مدنی مربوط به آن چه به صورت تعهد مربی آن ورزش آسیب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۵۲۹۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ورزش باعث افزایش قد می‌شود؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، هورمون رشد در طول شبانه روز به شکل ضربانی ترشح می‌شود و برخی محرک‌های فیزیولوژیک می‌توانند، ترشح هورمون رشد را تحریک کنند. دو تا از قوی‌ترین این محرک‌ها، ورزش و خواب هستند و هورمون رشد نقش‌های متفاوتی در طول زندگی دارد؛ از تاثیر روی رشد، بازیافت عضله، استخوان و کلاژن گرفته تا تنظیم جنبه‌های انتخابی عملکرد متابولیک شامل افزایش متابولیسم چربی و حفظ ترکیب بدنی سالم تر در آینده و ورزش های قدرتی و هوازی می‌توانند موجب افزایش قابل توجه ترشح هورمون رشد شوند و با افزایش شدت ورزش، ترشح بیشتر می شود.

بیشتر بخوانید: راه‌های افزایش قد در دوران نوجوانی

اگر حجم ورزش بیش از توان فرد باشد، ابتدا دچار خستگی تمرینی می‌شود. متغیرهای تکرار، زمان و شدت، حجم ورزش را تعیین می‌کنند و در صورتی که حجم زیاد در طول زمان ادامه یابد، فرد وارد مرحله بیش‌تمرینی و تغییرات هورمونی ناشی از آن و تاخیر رشد شود.

از سوی دیگر در برخی ورزش‌ها به ویژه ورزش‌های دارای دسته‌بندی وزنی یا ورزش‌های استقامتی یا ورزش‌هایی که زیبایی حرکات و نظر داوران و شکل بدنی ممکن است در امتیازدهی موثر باشند، تمایل ورزشکاران به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن بیش‌تر است. بدین ترتیب، ورزشکاران ممکن است دچار کمبود نسبی انرژی شوند. این وضعیت در ابتدا در بانوان ورزشکار با عنوان سه گانه بانوان ورزشکار (اختلالات خورد و خوراک- آمنوره- پوکی استخوان) معرفی و در مشاهدات و مطالعات بعدی مشخص شد که تاثیرات کمبود انرژی، خیلی فراتر از این مثلث بوده و تغییرات هورمونی و عوارض آن در پسران هم قابل رویت است. بنابراین، نام آن به سندروم کمبود نسبی انرژی تغییر یافت و بدیهی است در ورزشکارانی که دچار این مشکل می شوند، رشد و بلوغ دچار اختلال می‌شود.

بر اساس این مطلب که از سوی لاله حاکمی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار قرار گرفته، آمده است: افرادی که بیش از اندازه ورزش می‌کنند و به اندازه ورزش مواد غذایی دریافت نمی‌کنند، غیر از بحث کمبود انرژی نسبی، دچار کمبود مواد مغذی می‌شوند و بدیهی است کمبود ریزمغذی ها و درشت مغذی ها می‌توانند در رشد اختلال ایجاد کنند.

در ورزشکاران در حال رشد که صفحات رشد باز و فعال هستند، وارد آمدن ضربات مکرر یا ضربه ناگهانی شدید ممکن است به این صفحات آسیب رسانده و متعاقب آن رشد طولی استخوان دچار مشکل شود. برخی فعالیت‌ها مثل پریدن از ارتفاع بالا روی سطوح سخت می‌تواند به صفحات رشد آسیب برساند و سطوح جاذب ضربه مثل تشک‌های فرود، ضربه وارد شده را به اندام بر نمی‌گردانند اما فرود روی سطوح غیرجاذب موجب بازگشت نیرو به مفاصل و آسیب صفحات رشد می‌شود.

در بلوغ جسمی، عمدتا تمرکز بر هورمون‌های جنسی و برای شروع عادت ماهیانه نیاز به سطح مشخصی از درصد چربی بدن است. چربی‌های بدن، حاوی آروماتاز هورمون‌های جنسی بوده و تبدیل استروئیدهای مردانه را تسریع می‌کنند. ورزش، موجب کنترل وزن و درصد چربی بدن شده و از بلوغ زودرس جلوگیری می‌کند. با توجه به اینکه صفحات رشد به دنبال بلوغ بسته می‌شوند، ممکن است در بلوغ زودرس ابتدا یک رشد جهشی نسبت به همسالان دیده شود اما در نهایت، قد این افراد کوتاه‌تر خواهد ماند. این مشکلی است که در مصرف استروئیدهای آنابولیک در سنین نوجوانی نیز اتفاق می افتد. همان طور که می‌دانید، استروئیدهای آنابولیک از دسته S۱ در لیست ممنوعه دوپینگ قرار دارند و علاوه بر تاثیرات گوناگون مخرب دیگر، این داروها موجب بلوغ زودرس و بسته شدن زودرس صفحات رشد در نوجوانان و کوتاه ماندن قد در بزرگسالی می شوند.

بدیهی است که برای بلوغ اجتماعی و روانی، ارتباطاتی که در ورزش تشکیل می شود از یک سو و احساس عزت و اعتماد به نفسی که فعالیت‌های ورزشی به ارمغان می‌آورد از سوی دیگر، بالندگی و بلوغ را تسهیل می‌کند و مراقبت سازمانی و خانوادگی، آموزش مهارت «نه گفتن» و هدایت ورزشکاران نوجوان به محیطی عاری از دارو و دوپینگ از اصول پیشگیری از صدمات اجتماعی در دوران بلوغ است و محیط های ورزشی از این مهم مستثنا نیست.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

کد خبر: 1228724 برچسب‌ها دانستنی ها